Kategori: Kastamonu

Kastamonu’da annesinden balon isteyen 11 yaşındaki otizmli çocuk, annesi baloncuya para öderken elini bırakarak kayboldu. Kaybolduktan 20 dakika sonra otizmli çocuk, İhsangazi yolu üzerinde yolda oynadığı sırada bir esnaf tarafından fark edildi. Otizmli çocuğu önce koruma altına alan duyarlı vatandaş, “Sevgi İzi” projesi çerçevesinde çocuğun elinin üzerine dövme ile yazılan numarayı gördü. Numarayı arayarak çocuğun ailesine ulaşan vatandaş durumu bildirdi. Evinden 7 kilometre uzakta bulunan çocuk, esnaf tarafından ailesine teslim edildi.

“Çocuğum kaybolduğu an dünyanın benim için bittiği an”

Defalarca kaybolan oğlunun kolundaki numara sayesinde bulunduğunu belirten anne Nilgün Ciğerci, “Oğlum çok hiperaktif ve sürekli kaçıyor. Birisine para ödemek için elimi bıraktığım an oğlumun yanımdan bir saniyede kaybolduğuna çok kez şahit oldum. Bunun üzerine ben çocuğuma bir sevgi izi yaptırmaya karar verdim. Oğlum defalarca kayboldu. Saniyeler içerisinde yok olabilen bir çocuk. ‘Sevgi İzi’ yaptırmaya karar verdikten sonra Kastamonu, bu konuda çok duyarlı çıktı ama daha çok vatandaşlarımızın duyarlı olmasını istiyorum. Bileğinde bir numara var, belli oluyor. Kimisi numara bastırıyor, kimisi telefon yazdırıyor ama ben, telefon numarasını yazdırmayı tercih ettim. Çok fazla kayboluyor o yüzden polis teşkilatını da sürekli aktif hale getirmek istemedim. Sevgi izinin bizim için ne kadar önemli olduğunu bilselerdi bir anneye bir hayatın nasıl verildiğini bilselerdi daha çok gözlerini ya da kulaklarını çevrede olan bitenlere dikerlerdi. Çünkü çocuğum kaybolduğu an dünyanın benim için bittiği an. Bir süre sonra telefon gelecek, çocuğunuza araç çarptı ya da hayvanlar ısırdı, ne olacağını bilmiyorsun ondan sonra. Eliniz telefonda, kulağınız çevrede ama gelen bir telefonla ‘çocuğunuz yanımızda’ dediği an bir anneye bir hayat veriyorsunuz. Ben, Sevgi İzi projesini bir anneye bir hayat vermek emojisiyle kullanıyorum. Belki siz o an basit bir şey yapmış olabilirsiniz, ‘çocuğunuzu buldum, aradım’ diyebilirsiniz ama karşınızdaki o annenin yaşayacakları, hissettikleri, o kadar derin ki o kadar kafamda sorun kuruyorum ki araba çarpabilir, caddeye atlayan bir çocuk, çoğu kez caddeden almışlar oğlumu. İnsanız, saniyesinde elimi bıraktığında oğlum yok oluyor ve bunu bir türlü çaresini bulamıyorum. Oğlumu bağlayacak halim yok, lütfen vatandaşlarımız otizmli çocuklar noktasında biraz daha duyarlı olsunlar. Etraflarında kaçan, sürekli koşan ya da değişik hareketler yapan birilerini bulduklarında ve ellerinde de işaretler var ise şaşırmayın, numara var ise polis teşkilatını arayın eğer telefon numarası var ise o numarayı arayın. Bize bir hayat bağışlayın” dedi.

“Elimden kurtuldu, 7 kilometre uzaklıkta 20 dakika sonra bulundu”

Baloncuya para verirken oğlunun elinden kurtularak kaçtığını ifade eden anne Ciğerci, “Bir anda yok olduğunu gördüm, arkasından koştum ama yetişemedim. Sonra kayboldu, her yerde oğlumu arıyoruz, polislere soruyoruz, vatandaşlara soruyoruz ama yaklaşık 20 dakika sonra bir telefon geldi. İhsangazi yolu üzerinde şehrin çıkışına kadar gitmiş, caddeye atlamış, orada bir manav kardeşimizden Allah razı olsun. Çocuk caddeye atlayınca ‘bu normal çocuk değil’ diyerek oğlumu yakalamış ve muhafaza altına almış. Ondan sonra bileğindeki numaradan beni aradı. O anda sanki bana dünyanın bütün servetini vermişler gibi geldi. Mutluluklar içerisindeydim. Onun için duyarlı olmaya davet ediyorum vatandaşlarımızı. Etrafınızda koşan, değişik hareketler yapan çocuklar olursa ya da bu alzheimer hastası da olabilir, lütfen duyarlı olun ve polis teşkilatını ya da jandarmayı arayın. Bu ülkede hepimiz yaşıyoruz. Sizler bizim elimizden tutmazsanız, bizlere destek vermezseniz bizlerin hayatı çok zor oluyor” diye konuştu.

“Özel birey çocuk bulunduğu koluna bakıp aileyi ya da polisi arasınlar”

Kastamonu Özel Bireyler ve Aileleri Dayanışma Derneği Başkanı Huriye Boyraz ise, “Sevgi İzi, ‘beni buldular’ diye bir projemiz. Özel bireylerimiz anlık bir dalgınlıkta kaybolabiliyorlar. Kaybolduğunda emniyet güçlerimiz ya da duyarlı vatandaşlarımız sayesinde kollarındaki ‘Sevgi İzi’ numaralarıyla direk ailenin irtibat bilgilerine ulaşabiliyorlar. Ailenin telefonları olduğu için hemen aile aranıyor, kaybolan özel bireyli çocukların çabuk bulunması noktasında hayati önem taşıyor. Çünkü çocuklarımız annenin anlık bir dalgınlığında kaybolabiliyor. Eğer özel bireyler değişik davranışlar yaptığı zaman hemen kollarına bakıp en yakın emniyet birimlerine götürülmeli bizim için hayati önem taşımaktadır. Çok şükür Kastamonu’muz bu konuda çok duyarlı, vatandaşlarımız ve emniyet güçlerimiz sayesinde özel bireyli çocuklarımız kaybolduğunda en fazla iki saatte bulabiliyoruz” şeklinde konuştu.

“Sisteme girilen numara arkadaşlarımızın bulunmalarını sağlıyor”

Özel çocukların kollarına ücretsiz bir şekilde numara yazdıklarını söyleyen işyeri sahibi Murat Yaman da, “Rehabilite olan arkadaşlarımızın sisteme girişlerini yapıyoruz. Gerek bunu telefon numarasıyla gerek projenin internet sitesi üzerinden bilgilerini girerek gerçekleştiriyoruz. Sisteme girilen numaradan arkadaşlarımız kayboldukları andan itibaren tekrar bulunmalarını sağlıyor. Rehabilite olan arkadaşlarımız, çok daha kolay bulunabilmesini sağlıyor. Bizlerde bu hizmeti ücretsiz bir şekilde ailelerimize vermeye çalışıyoruz. Köklerden yapılan toz boyalarla sağ ya da sol bilek üzerine sistemden aldığımız numaraları işliyoruz. Bu numara çocukta kalıcı oluyor, ömür boyu kolunda oluyor. Arkadaşlarımız kaybolduklarında bulan kişi tarafından aileye kolaylıkla ulaşılabiliyor. Biz bu hizmeti de ailelere tamamen ücretsiz bir şekilde veriyoruz. Bundan sonrada vermeye devam edeceğiz” ifadelerini kullandı.

Kastamonu’nun Ağlı ilçesinde 40 yıl önce dünya evine giren Satı (58) ve Gülay Ketenci (60) çiftine, düğün hediyesi olarak eşek hediye edildi. O dönemde daha yavru olan eşek, zamanla evin vazgeçilmezi oldu. Hiçbir işte çalıştırılmayan eşeğe, adeta bebek gibi bakan Gülay Ketenci, hastalandığında ise veteriner hekim getirerek muayene ettirdi. Eşeğinin bakımlarını da aksatmayan Gülay Ketenci, ayrıca düzenli olarak aşılarını da yaptırdı. 35 yıldır aile birlikte yaşamını sürdüren ve ismine ‘Kezban’ adı verilen eşek, Gülay Ketenci’nin yanından hiç ayrılmıyor.

Vefat eden annesinden kalan tek hatıra

Eşeğini çok sevdiğini ve ona gözü gibi baktığını söyleyen Gülay Ketenci, vefat eden annesinden kendisine kalan tek hatıra olduğunu kaydetti. Düğün hediyesi olarak eşeği kendisine verdiklerini anlatan Gülay Ketenci, “Annem ve babam, eşeği bana evlenirken hediye olarak verdiler. Ben ona hiç kıyamam, üzerine yük yükleyemem, veteriner geldiğinde aşısını yaptırırım, çok akıllıdır, benim yanımdan ayrılmaz. Dışarıda ormanda bıraksam kendi kendine eve kadar gelir. Çok akıllıdır” dedi.

‘Kezban’ ismini verdikleri eşeğin 35 yıldır kendilerinde olduğunu belirten Gülay Ketenci, “30-35 yaşındadır. Biz, eşeğe iyi baktık, iyi bakınca da bu yaşlara kadar geldi. Arpa ile yem ile eşeğe bakıyoruz. Bakımlıdır, hatta biz ona yem vermesek bile o, kapıyı açıp içeriye giriyor ve karnını doyuruyor. Daha öncesinden bir şeyimiz yoktu. Adet bu şekildeydi inek verilirdi. Bana da inek vermemişler, eşek vermişler” diye konuştu.
Annesinden kendisine tek hatıra olarak eşeğin kaldığını ifade eden Gülay Ketenci, “Annem vefat etti, annemden de bana hatıra kaldığı için gözüm gibi bakıyorum. Annem ona Kezban derdi, bende aynı şekilde Kezban diyorum. İsmine Kezban koyduk. Annem sevdiğinden eşeğine Kezban demiş, bizde öyle Kezban diye devam ettiriyoruz” şeklinde konuştu.

“Ben 40 yıllık evliyim”

40 yıllık evli olduğunu söyleyen Gülay Ketenci, “Eşek ben çağırdığım zaman hemen yanıma gelir. Kezban’ımla aramız iyidir. Dur deyince durur, gel deyince de gelir. Bu eşek, bana annemi hatırlatıyor. Çocuklarım bana eşeği ne yapacaksın diyorlar, satalım diyorlar. Ben ‘yok’ diyorum, ahırın bir köşesinde duracak diyorum, satmam diyorum, o bana annemden hatıra diyorum” ifadelerini kullandı.

“O benim can yoldaşım, onu çok seviyorum”

Eşeğin kendisine can yoldaşı olduğunu ve çok sevdiğini belirten Gülay Ketenci, “Bir keresinde eşeğimiz hastalandı, ilçemizde çok kar vardı. Sonra veteriner hekimi çağırdık, sağ olsun o da geldi. Eşeğimize serum taktı, bağırsaklardan üşütmüş, hastalanmış. Ölüyordu sancıdan, serum takınca eşeğimiz kurtuldu, iyileşti. Ben ona böyle bakıyorum. O benim can yoldaşım. O benim tek hayvanım. Onu çok seviyorum. Ben, köyde tarlada çalıştım, beyinde İstanbul’da bir süre çalıştı. İki oğlum var, biri 40 yaşında diğeri 35 yaşında. İki gelinim var, 4 tane torunum var” dedi.

“Düğün hediyesi olarak bize eşek verdiler”

Evlendiklerinde kendilerine eşek hediye ettiklerini anlatan Satı Ketenci ise “Evlenince bize bir eşek verdiler. O eşek hala yaşıyor. Ara sıra ormana gezmeye gidiyorduk ama artık bizde o da yaşlandı, eskisi gibi gidemiyoruz. Düğün hediyesi olarak bize eşek verdiler. Ormana gitsinler, odun yapsınlar diye. Eskiden öyleydi. Çok fazla yoksulluk çektik, şimdiki gibi bir şey yoktu, varlıklı değildik. Her şey el ile yapılıyordu, şimdi elektrik var, makine var, işin büyük çoğunluğunu onlarla yapıyorsunuz. Hala eşeğimize bakıyoruz, bende yardımcı oluyorum. Bizim can yoldaşımız, canım benim o. Bizim gibi eşekte yaşlandı artık bizde o da emekliliğe ayrıldı. 30-35 yıldır eşek bizim yanımızda, bizimle birlikte” ifadelerini kullandı.

Kastamonu’da öğleden sonra güneşli hava yerini sağanak yağışa bıraktı. Yağmurla birlikte Kastamonu’nun Taşköprü ilçesinde patates büyüklüğünde dolu yağdı.

Yaklaşık 10 dakika süren dolu yağışı hayatı olumsuz etkiledi.